منطقه كرماندرمنه از خانواده Compositae و از تیره فرعی Radiae می باشد كه دارای گونه های مختلفی با نام های متفاوت می باشد. اغلب آنها دارای برگهائی تلخ ، معطر و خواص داروئی كم و بیش شبیه هم هستند. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران- ایسنا منطقه كویر، گونه هایی از گیاه درمنه دارای خواص داروئی هستند عبارتند از: افسنطین كبیر، افسنطین عربی، شیح و برنجاسف، پراكندگی درمنه در استان كرمان بسیار زیاد و در تمامی نقاط و مراتع استان به عنوان پوشش غالب گستردگی دارد و از سایر گیاهان داروئی دیگر پراكنش بیشتری دارد. درمنه گیاهی علفی، پایا و خیل سازگار با شرایط نامساعد محیطی است. در درمنه اسانس و گلوكوزید در غده هایی شبیه به مو و تار كه سطح خارجی گیاه را پوشیده یافت می شود. همچنین در گیاه یك تركیب مبتلور به نام ماده تویون كه به همراه تریول و چند ماده دیگر اسانس این گیاه را می سازد. معمولاً سرشاخه های گلدار، گل و برگ گیاه مصرف دارویی دارد. در هند از دم كرده گیاه درمنه بعنوان ضدانگل شكم و تونیك در تب های نوبه ای استفاده می شود. گل و تخم گیاه از نظر خواص دارویی بیش از قسمت های دیگر خاصیت درمانی و داروئی دارد. گیاه درمنه بازكننده مجاری و عروق بوده و اشتهاآور و مقوی است. در صورتیكه با اسطو خودوس مصرف شود برای رفع سردرد، سستی اعضاء، رعشه، صرع، سكته، كابوس، سرگیجه، خواب آلودگی، بیماریهای چشم، گوش بسیار مفید و موثر است. شایان ذكر است: مصرف بیش از حد گیاه فوق برای دهانه معده مضر می باشد و مصرف عصاره آن بیشتر از مصرف خود گیاه است و باعث سردرد می شود.