ترجمه؛ علیرضا مجیدی

حدود سه هزار سال پیش مردمان مناطق كوهستانی فیلیپین، یكی از شگفت انگیزترین پروژه های كشاورزی را پیاده كردند. آنها برای اینكه بتوانند در كوه ها كشاورزی كنند، شروع به تسطیح و پلكانی كردن كوه ها كردند. ارزش كار آنها وقتی نمایان می شود كه بدانیم مردم فیلیپین در آن زمان هیچ وسیله و ماشین مدرنی در اختیار نداشتند. البته ایده كشت پلكانی چیز تازه یی نیست كه مختص مردم فیلیپین باشد، ولی عظمت كشت پلكانی در فیلیپین وقتی نمایان می شود كه بدانیم اگر زمین های كشاورزی موجود در كوه های فیلیپین در كنار هم قرار داده شوند، طولی به اندازه نصف دور زمین خواهند داشت و مساحت آنها 10360 كیلومتر مربع برآورد می شوند. اما برای كشاورزی در ارتفاعات فقط پلكانی كردن زمین كافی نیست و فیلیپینی ها باید كار مهم تری هم انجام می دادند؛ انتقال آب. برای این كار آنها شبكه پیچیده یی از كانال ها و دریچه های آب ایجاد كردند، طوری كه آب با استفاده از لوله های چوبی به مزارعی در ارتفاع بالا می رسید. وقتی زمین های واقع در ارتفاع از آب سیراب می شدند، آب به سمت زمین های با ارتفاع پایین تر حركت می كرد. شالیزارهای پلكانی فیلیپین اكنون یكی از جاذبه های توریستی این كشور هستند. البته همین توریست ها ناخواسته تدریجاً صدماتی به این كشتزارهای عجیب و غریب وارد می آورند، چرا كه درآمد ناشی از توریسم تمركز مردمان این نواحی را از حرفه كشاورزی منحرف كرده و درآمد جایگزینی برای آنها ایجاد كرده است. مشكل دیگر كمبود آب است كه متعاقب زلزله سال 1990 شروع شده و آب مصرفی در صنعت توریسم این میزان كمبود را تشدید كرده است. یونسكو این زمین های كشاورزی را در لیست اماكن میراث جهانی قرار داده است.

www.bbc.co.uk